الدین

منتقل شده از وبلاگ قبلی:

اقای عزیز پس خون بهای این عزیزانی که در خیابانها وکهریزک جانشان را از دست دادند چی میشود که حالا میخواهی همبستگی ملی اعلام کنی خدا از تقصیرات همه شماه نگذرد اگر پسر خودت بود هم این حرفها را میزدی ..."

این یکی از کامنتهای سایت کلمه بود زیر خبر سخنرانی جدید خاتمی. از اینها زیاد بود. تازه کلمه سایت معقولی است و مخاطبانش معمولا خارج نشینهای متوهم نیستند. اگر مجمع الحمقاء یا همان بالاترین بروی که رسما کم مانده فحش ناموس به خاتمی بدهند!

نمیخواهم ذهن خوانی کنم یا حرف در دهن خاتمی بگذارم اما به نظرم رای دادن خاتمی یک حرف مهم داشت و آن اینکه باید معلوم کنی دوم خردادی هستی یا بیست و دوم خردادی؟ من فرق زیادی بین این دو میدانم.

اصلاحات یک جریان کاملا درون-نظامی است با صبغه دینی و جنبش سبز جنبشی ساختار شکنانه و متکثر است که از اصلاح طلب خط امامی تا برانداز معاند خودش را به آن وصل میکنند و همین باعث شده افراد دلسوز و مومنی که خود را عضو جنبش سبز میدانند هم با همان چوبی رانده شوند که امثال سلطنت طلبها. به نظرم خاتمی با رایی که داد خواست بگوید من همچنان دوم خردادیم و دنبال اصلاحات از درون هستم. خاتمی میداند که حرکتهای انقلابی و ساختار شکنانه چه بلایی سر مملکت می آورد و این چیزی است که خیلی ها اصلا به آن فکر نمیکنند. خاتمی میداند گرهی که با صبر و با دست باز میشود را با دندان کورتر نمیکنند.

گرچه منزل بس خطرناک است و مقصد بس بعید / هیچ راهی نیست کان را نیست پایان، غم مخور